Στις 7 Νοεμβρίου 2009 έγινε η έναρξη του blog meli-elikon, χωρίς να ξέρω για ποιο λόγο το έκανα. Τι θα μπορούσα να γράψω όταν έχω μόνο τρία χρόνια που ασχολούμαι με την μελισσοκομία? Λέω, θα γράφω τίποτα μπούρδες και θα γελάνε όσοι τα διαβάζουν. Μετά λέω, αφού το ξεκίνησα ας αρχίσω να γράψω κάτι και προτίμησα την εύκολη και ασφαλή λύση. Κοπιάρισα ένα θέμα σχετικό με το ξεχειμώνιασμα του Δημήτρη Τσέλλιου (Γεωπόνου Αναπληρωτή Ερευνητή ΕΘΙΑΓΕ Διευθυντή Ινστιτούτου Μελισσοκομίας) και το μοστράρισα με μια φωτογραφία του μελισσοκομείου μου, και έτσι έγινε η πρώτη ανάρτηση. Στη συνέχεια διαβάζοντας και άλλα μελισσοκομικά blogs είδα πως ο σκοπός δεν είναι να γράφω κάτι για να γεμίζω την οθόνη, μα κάτι που θα το μοιραστώ με ανθρώπους που θα το διαβάσουν και θα ανταλλάξουμε απόψεις γι αυτό και θα με βοηθήσουν να βελτιωθώ και να δω πως λειτουργούν σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Έτσι άρχισα να γράφω και δικά μου πράγματα και άρχισε να γίνεται ενδιαφέρον και ουσιαστικό αυτό το νταραβέρι.
Όλη αυτή η μελισσομπλοκοπαρέα που γίνεται όλο και μεγαλύτερη, είμαστε εμείς που αγαπάμε την μέλισσα και την μελισσοκομική τέχνη, που άλλοι το κάνουν γιατί ζουν από αυτό και άλλοι σαν συμπλήρωμα του εισοδήματος ή από χόμπι, και αυτό που κάνουμε με τα blogs, είναι να μοιραζόμαστε απόψεις και ιδέες για διάφορα θέματα που μας απασχολούν, να δημοσιεύουμε θέματα που απασχολούν τον τόπο μας, να μοιραζόμαστε εμπειρίες, που τις περισσότερες φορές είναι πολύτιμες για τη βελτίωση της μελισσοκομικής τέχνης. Πέρα από την θεωρία και τις γνώσεις που έχει ο καθένας μας διαβάζοντας βιβλία ή παρακολουθώντας σεμινάρια, υπάρχει η πράξη. Η πράξη που πολλές φορές κάνει τη θεωρία να αλλάζει τα δεδομένα. Εδώ λοιπόν μπορούμε άμεσα να δούμε τι έγινε σε κάθε μέρος της Ελλάδας και όχι μόνο, να δούμε πως αντιμετώπισε κάποιος έμπειρος μελισσοκόμος μια κατάσταση, και να καταρρίψουμε τον μύθο που λέει πως οι παλιοί μελισσοκόμοι δεν λένε τα μυστικά της δουλειάς. Πολλές φορές, ιδέες ανθρώπων που δεν έχουν μεγάλη εμπειρία, έχουν αποδειχθεί πολύτιμες. Ξέρουμε όλοι μας πολύ καλά πως τίποτα δεν είναι δεδομένο στη μελισσοκομία. Όλα εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες.
Τέλος θα ήθελα να πω, πως από τότε που ξεκίνησε αυτό το blog και διαβάζοντας τα θέματα των φίλων μελισσομπλοκάδων, το σίγουρο είναι πως έχω μάθει πάρα πολλά πράγματα γύρο από την μελισσοκομία και έχω γίνει περισσότερο σοφός άνθρωπος. Το ίδιο πιστεύω να ισχύει και για τους αναγνώστες και τους φίλους αυτού του blog. Και φυσικά το χρωστάω σε όλους εσάς που γράφετε και σχολιάζετε και μοιραζόσαστε τις απόψεις σας και σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ γι αυτό.
Είχε πάει για ψάρεμα στην Υλίκη και αγνοείται από την Δευτέρα
-
Συναγερμός έχει σημάνει στις αρχές για τον εντοπισμό αγνοούμενου ψαρά.
Περισσότερα εδώ
Πριν από 11 ώρες
Χρόνια πολλά σου ευχόμαστε φίλε μου!!!! Πάντα ακούραστος να γράφεις και να μοιραζόμαστε ευχάριστα νέα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΡΟΝΙΑ ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ.ΚΑΙ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΗΤΣΟΣ.
Χρόνια του πολλά Δημήτρη και με καλές αναρτήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά με καλές και ουσιαστικές αναρτήσεις όπως κάνεις μέχρι τώρα Δημήτρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρη να τα χιλιάσεις τα χρόνια και να είναι όλα μελένια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρη μπράβο σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά και καλές αναρτήσεις
χρονια πολλα και μελενιες αναρτησεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά και καλές αναρτήσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαστε περίπου συνομήλικοι, ως δικτυότοποι, και προσυπογράφω τα όσα γράφεις για το ξεκίνημα. Κι εγώ έτσι ξεκίνησα να γράφω για να ακούσω κι άλλους να μου μιλάνε, έστω και με τα σχόλια τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ, αντίθετα με τα γενικόλογα κείμενά μου, είσαι πιο ουσιαστικός και συγκεκριμένος –ένεκα του αντικειμένου, της μελισσοκομίας- κι αυτό με κάνει να ζηλεύω. Το συγκεκριμένο είναι δύναμη!
Πιστεύω πράγματι ότι η πραγματική δύναμη των μελισσομπλογκάδων είναι η δύναμη του δικτύου πληροφοριών κι ανταλλαγής πρακτικών γνώσεων επαγγελματιών που ξέρουν τι θέλουν και δεν φλυαρούν γενικώς.
Μακάρι και οι πολίτες να μάθαιναν από εσάς και να έκαναν το ίδιο για την μεγάλη κυψέλη της κοινωνίας μας, όπου όμως, έτσι νομίζω, κυβερνάνε οι κηφήνες και για αυτό ότι παράγουν οι εργαζόμενοι - μελισσούλες δεν είναι γλυκό αλλά έχει μια πίκρα κι ένα παράπονο.
Να τα εκατοστίσεις και καλή δημιουργική συνέχεια!
Φίλοι μου σας ευχαριστώ πραγματικά μέσα από την καρδιά μου για το χρόνο που αφιερώνετε για τη συμμετοχή σας σε αυτό το blog, και τα καλά σας λόγια. Να σας έχει ο θεός καλά, εσάς και τις οικογένειές σας. Εύχομαι σε όλους, πάντα επιτυχίες σε ότι κάνετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Ερμόλαε, πάντα αφοπλιστικός και εύστοχος ο λόγος σου. Το μέλι μου πότε θα το δοκιμάσεις? Δεν είναι δωροδοκία!