ΕΥΧΕΣ

Καλό καλοκαίρι!!!

Αληθινό σαν ...παραμύθι

Ήταν τότε που οι άνθρωποι ήταν χαρούμενοι, γλεντούσαν,
μοιράζοντας το έχει τους, τις λύπες, τον πόνο, τις χαρές τους.
Ήταν τότε που το φαί φυλασσόταν μέσα στο φανάρι,
το κρύο νερό στο ψυγείο με τον πάγο, οι αργαλειοί ύφαιναν,
οι νοικοκυρές ξέραιναν τα σύκα για το χειμώνα,
το ψωμί ψηνόταν στο φούρνο της αυλής, τα ρούχα πλένονταν με αλισίβα
και το καρπούζι πάγωνε μέσα στο πηγάδι.
Ήταν τότε που δεν υψώνονταν μάντρες και συρματοπλέγματα,
παρά μόνο πέτρινοι χαμηλοί τοίχοι και χωμάτινοι δρόμοι
οδηγούσαν από το ένα σπιτικό στο άλλο.
Έτσι χωμάτινη ήταν και η αυλή στη γειτονιά μου,
που το Πάσχα μοσχοβολούσε από τα κουλουράκια
και τα παιδιά έπαιζαν με παιχνίδια που έφτιαναν μόνα τους.
Αυτό το Πάσχα του 1970 θέλω να θυμάμαι πάντα
γιατί ήσαν όλα τόσο αληθινά
σαν …παραμύθι.

ΕΥΧΕΣ!

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ! ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!
ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΣΑΣ!
ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΟΣΟΙ ΘΑ ΤΑΞΙΔΕΨΕΤΕ!

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ

Κατόπιν αποφάσεως της γενικής τακτικής συνέλευσης του συλλόγου μας, που πραγματοποιήθηκε την 6-3-2011, θα πραγματοποιηθεί σεμινάριο μελισσοκομίας την Μεγάλη Τετάρτη 20 Απριλίου 2011 και ώρα 3:30 μμ στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του δήμου Αλιάρτου, με ομιλητή τον καθηγητή κ. Πασχάλη Χαριζάνη.
Ο σύλλογός μας καλεί τα μέλη του, καθώς επίσης και όσους μελισσοκόμους επιθυμούν, να παρακολουθήσουν το σεμινάριο.

Για το Δ.Σ.
Η Πρόεδρος
Ιουλία Καταλειφού

ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Τους πρώτους μήνες της άνοιξης τα μελίσσια μπορεί να κινδυνεύουν από λιμοκτονία, γιατί τα αποθέματα των τροφών που είχαν για ξεχειμώνιασμα τελείωσαν και δε βρίσκουν τροφές στη φύση ή οι θερμοκρασίες είναι τέτοιες που δεν επιτρέπουν το πέταγμα για συλλογή. Οι μέλισσες είναι ακίνητες με χωμένα τα κεφάλια μέσα στα κελιά. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει αρχικά να ραντιστούν με σιρόπι και όταν δείξουν σημάδια ζωής να τροφοδοτηθούν με μέλι ή σιρόπι.
Μετά την πρόσφατη κακοκαιρία και τις παγωνιές αρχίζει σιγά σιγά η Άνοιξη να κάνει δυναμικά την εμφάνισή της με λιακάδες, καλή χορτονομή και ενδιαφέρουσες ανθοφορίες σε όλη την Ελλάδα.
Καθώς προχωρά ο καιρός, αυξάνεται ο πληθυσμός των μελισσών, εντατικοποιείται η ωοτοκία της βασίλισσας και έτσι έχουμε και παράλληλη αύξηση γόνου.
Καθώς ανοίγει ο καιρός και πλέον είναι δυνατές οι επιθεωρήσεις της κατάστασης των μελισσιών, επιθεωρούμε λεπτομερώς για παρουσία ασθενειών του γόνου και για να τσεκάρουμε την ύπαρξη της βασίλισσας και την ποιότητά της. Εντοπίζουμε τα μελίσσια των οποίων οι βασίλισσες θα αντικατασταθούν. Αντικαθιστούμε όσες βασίλισσες είναι γερασμένες ή ελαττωματικές. Μη ξεχνάμε ότι παρόλο μια βασίλισσα μπορεί να ζήσει έως και 4 χρόνια, ο μελισσοκόμος πρέπει να την κρατά για 2 χρόνια στο μελίσσι του και μετά να την αλλάζει. Η νέα βασίλισσα γεννά περισσότερα αυγά και εκκρίνει περισσότερη ποσότητα φερομόνης, γεγονός που κάνει πιο αισθητή την παρουσία της στο μελίσσι και επιπλέον μειώνεται η πιθανότητα σμηνουργίας.
Αν κάποιος κρατά ημερολόγιο ή τηρεί ένα αρχείο για το μελισσοκομείο του μπορεί εύκολα να γνωρίζει την ηλικία των βασιλισσών του και να τις αντικαθιστά όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Μια ακόμη καλή πρακτική είναι το σημάδεμα της βασίλισσας. Με το σημάδεμα ο μελισσοκόμος μπορεί αφενός να την εντοπίζει πανεύκολα κατά τις επιθεωρήσεις, αλλά και να ξέρει την ηλικία της με την πρώτη ματιά. Μπορεί επίσης να διαπιστώσει αν έχει αντικατασταθεί η βασίλισσα από το μελίσσι για κάποιο λόγο. Η ηλικία προσδιορίζεται από το χρώμα του «σημαδιού». Η επιλογή του χρώματος που θα βάψουμε το θώρακα της βασίλισσας στηρίζεται σε διεθνή κώδικα χρωμάτων και για το 2011 είναι το λευκό. (αν κάποιος δε μπορεί να απομονώσει τη βασίλισσα και να τη μαρκάρει με ειδικά χρώματα που υπάρχουν για το σκοπό αυτό στο εμπόριο, υπάρχουν και ειδικά κλουβάκια για την περίσταση).
Καλό είναι ο πληθυσμός των μελισσιών να εξισώνεται την άνοιξη για να γίνονται ταυτόχρονα οι επεμβάσεις σε όλα τα μελίσσια, δυνατά μελίσσια να συλλέγουν νέκταρ και γύρη και τελικά να αυξάνεται η παραγωγή μελιού. Οι συνενώσεις να γίνονται τώρα, αν δεν είναι απαραίτητες το φθινόπωρο για το ασφαλές ξεχειμώνιασμα των μελισσών. Αλλιώς, μπορούμε να ενισχύσουμε τα αδύνατα μελίσσια με πλαίσια υγιή, σφραγισμένου γόνου από άλλα μελίσσια.
ΣΥΝΕΝΩΣΕΙΣ ΜΕΛΙΣΣΙΩΝ
Με εφημερίδα: βάζουμε τα μελίσσια το ένα πάνω στο άλλο και ανάμεσα, για λίγες ώρες, βάζουμε ένα φύλλο εφημερίδας με μικρές τρύπες. Περνώντας από τις τρύπες οι μέλισσες σταδιακά επικοινωνούν και αλλάζουν τροφή μεταξύ τους και έτσι μεταφέρονται και οι φερομόνες τους. Τελικά οι ίδιες οι μέλισσες αφαιρούν την εφημερίδα σταδιακά και η συνένωση είναι ειρηνική.
Με τσίπουρο ή άλλα αρώματα: ραντίζουμε τις μέλισσες με νερό που έχουμε ρίξει γλυκάνισο ή κρασί ή μελισσόχορτο μέσα ή με τσίπουρο και η συνένωση γίνεται ειρηνικά χωρίς άλλες ενέργειες.
Για να διεγείρουμε την ωοτοκία της βασίλισσας τα μελίσσια πρέπει να τροφοδοτούνται καθημερινά με περίπου 200 – 250ml σιρόπι (1:1) για 15 συνεχείς ημέρες. Μεγαλύτερη ποσότητα σιροπιού μπορεί να συμβάλλει αρνητικά, «μπλοκάροντας» το διαθέσιμο χώρο ωοτοκίας της βασίλισσας.
Η διεγερτική τροφοδοσία δεν πρέπει να γίνεται σε ακατάλληλο καιρό, γιατί οι μέλισσες «ξεγελιούνται» από την τροφοδοσία, πετούν για να συλλέξουν τροφές και χάνονται. Επίσης, επεκτείνεται ο γόνος και οι μέλισσες αδυνατούν να τον θερμάνουν.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία της διεγερτικής τροφοδοσίας είναι η παρουσία γύρης. Χωρίς τη γύρη η βασίλισσα γεννά, αλλά ο γόνος δεν εκτρέφεται. Επίσης, απαραίτητη είναι η ύπαρξη κηρηθρών με άδεια και καθαρά κελιά κοντά στη γονοφωλιά.
Ο διαθέσιμος χώρος για να γεννήσει η βασίλισσα αυξάνεται με:
Α) μετατόπιση των κεντρικών κηρηθρών με γόνο σε ακριανές θέσεις της γονοφωλιάς.
Β) με περιστροφή των ακριανών κηρηθρών της γονοφωλιάς, όταν είναι καλυμμένες με γόνο μόνο από την εσωτερική πλευρά, ώστε η πλευρά με τα άδεια κελιά να μετακινηθεί προς το εσωτερικό.
Γ) απολεπίζονται κελιά με μέλι που βρίσκονται επάνω από το γόνο, για να αφαιρέσουν οι μέλισσες από εκεί το μέλι και έτσι η βασίλισσα να έχει χώρο να γεννήσει.
Δ) τοποθετούνται κτισμένες κηρήθρες με άδεια κελιά δίπλα στο γόνο.
Ε) σε διώροφα μελίσσια η βασίλισσα μπορεί να βρίσκεται στον επάνω όροφο, που είναι πιο ζεστά, για να γεννήσει και οι μέλισσες αποθηκεύουν στον κάτω όροφο γύρη. Ο μελισσοκόμος αναστρέφει τους ορόφους, ώστε η βασίλισσα με το γόνο να βρεθούν στο κάτω πάτωμα. Όταν η βασίλισσα γεννήσει εκεί, μετακινούμε ξανά τους ορόφους.
Την άνοιξη τα μελίσσια χτίζουν εντατικά και ο μελισσοκόμος μπορεί να το εκμεταλλευτεί για να αντικαταστήσει τις παλιές και μαυρισμένες κηρήθρες που:
1) αποτελούν εστία μόλυνσης
2)επηρεάζουν την ποιότητα του μελιού λόγω της συγκέντρωσης καταλοίπων φαρμάκων στο κερί
3) για τον ίδιο λόγο η κηρήθρα μπορεί να γίνει τοξική για το γόνο
4) συντελούν στην κατασκευή περισσότερων κηφηνοκελιών - έμμεσα αυξάνεται ο πληθυσμός της βαρρόα. Κάθε χρόνο πρέπει να αντικαθιστούμε τουλάχιστον το 25% των κηρηθρών.
Φύλλα κηρήθρας τοποθετούμε όταν το μελίσσι είναι σε θέση να χτίσει δηλαδή όταν η θερμοκρασία έχει ξεπεράσει τους 13-15 οC, όταν υπάρχουν γύρη και νέκταρ διαθέσιμα στη φύση, όταν υπάρχει γόνος και αρκετές νεαρές μέλισσες-χτίστριες.
Όσο περνάει ο καιρός, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τη σμηνουργία, το φυσικό τρόπο πολλαπλασιασμού ενός μελισσιού, όπου το μελίσσι χωρίζεται και ένα μέρος των εργατριών μαζί με την παλιά βασίλισσα αφήνει τη φωλιά προς αναζήτηση νέας φωλιάς, ενώ οι υπόλοιπες εργάτριες μένουν στην παλιά φωλιά με έναν αριθμό βασιλικών κελιών έτοιμων να δώσουν καινούριες βασίλισσες. Η σμηνουργία προκαλείται κυρίως από : α) συνωστισμό και έλλειψη χώρου για να γεννήσει η βασίλισσα β) έλλειψη χώρου για αποθήκευση τροφών γ) μείωση της ποσότητας της φερομόνης της βασίλισσας – γερασμένη βασίλισσα.
Άρα ένα επιπλέον μέλημα του μελισσοκόμου είναι να δώσει επιπλέον χώρο στα μελίσσια του. Ο χώρος αυξάνεται με προσθήκη κτισμένων ή άκτιστων κηρηθρών ή ορόφων. Οι άκτιστες κηρήθρες τοποθετούνται αμέσως μετά το γόνο και ποτέ ανάμεσα στο γόνο, γιατί τότε προκαλούν τη σμηνουργία αντί να την προλάβουν. Αν βάλουμε νέο όροφο, στον κάτω όροφο αφήνεται η βασίλισσα και 1 πλαίσιο γόνου και συμπληρώνεται με κενές κηρήθρες, ενώ επάνω μεταφέρονται τα υπόλοιπα πλαίσια. Παρεμβάλλεται βασιλικό διάφραγμα και επάνω ανοίγεται είσοδος.
Καλή Σαρακοστή και καλή δύναμη σε όλους!

THE INVISIBLE WALL / ΤΟ ΑΟΡΑΤΟ ΤΕΙΧΟΣ

Νέο μελισσοκομικό Blog

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΩΝ & ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ
ΑΛΙΑΡΤΟΥ ΒΟΙΩΤΙΑΣ & ΟΜΟΡΩΝ ΝΟΜΩΝ
"ΤΟ ΚΟΥΒΕΛΙ"
Αγαπητά μέλη, είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ενημερώσουμε πως ο σύλογός μας, διαθέτει τη δική του σελίδα στο διαδίκτυο με τη μορφή blog όπως επίσης και δική του διεύθυνση ηλεκτρονικής αλληλογραφίας τα οποία είναι τα εξείς:
blog: http://tokouveli2010.blogspot.comए
mail: tokouveli2010@gmail.com

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

Οι δύο πρώτοι μήνες του χρόνου θεωρούνται κρίσιμοι για την επιβίωση του μελισσοσμήνους. Το χειμώνα η ωοτοκία στα περισσότερα μελίσσια διακόπτεται (στην κεντρική και βόρεια Ελλάδα), ενώ σε άλλα (νοτιότερες περιοχές) είναι ελάχιστη, με αποτέλεσμα να μειωθεί ο πληθυσμός αρκετά. Το μελίσσι αυτή την εποχή αποτελείται από τις φθινοπωρινές μέλισσες, που όπως είναι γνωστό ζούνε περισσότερο, γιατί «κουράζονται» λιγότερο από τις μέλισσες που γεννιούνται την άνοιξη.
Προς το τέλος του χειμώνα (Ιανουάριος-Φεβρουάριος) με αρχές της άνοιξης ξαναρχίζει η ωοτοκία και έτσι γεννιούνται νέες μέλισσες, οι συνθήκες όμως για τα μελίσσι παραμένουν αντίξοες. Ο ρυθμός με τον οποίο ανανεώνεται ο πληθυσμός είναι ακόμη αργός και δεν αντισταθμίζει την απώλεια των γερασμένων πλέον φθινοπωρινών μελισσών, με αποτέλεσμα να παρατηρείται ακόμη μεγαλύτερη μείωση του πληθυσμού. Είναι κάτι το φυσιολογικό και αναμενόμενο και δεν θα πρέπει να πανικοβληθούμε ή να θεωρήσουμε ότι κάτι ανεξήγητο συμβαίνει στα μελίσσια μας, αλλά έχοντας γνώση της κατάστασης να έχουμε τεταμένη την προσοχή μας, ώστε να κάνουμε σωστή διαχείρηση.
Την εποχή αυτή οι τροφές καταναλώνονται γρήγορα λόγω της παρουσίας γόνου, η συλλογή νέκταρος είναι μικρή και οι παγωνιές το βράδυ συχνές. Οι αντίξοες αυτές συνθήκες συμβάλουν στο να χαθούν πολλά μελίσσια και αναφέρεται ως «κρίσιμο στάδιο».
Στο στάδιο αυτό μεγάλη σημασία έχει, οι επιθεωρήσεις μας να είναι περιορισμένες και χωρίς να αφαιρούμε τα πλαίσια από την κυψέλη, ώστε να μη διαταράσσουμε τη μελισσόσφαιρα. Ξέρουμε ότι το χειμώνα οι μέλισσες «συναθροίζονται» στο κέντρο της κυψέλης και με συνεχείς συσπάσεις των θωρακικών τους μυών παράγουν θερμότητα. Έτσι οι επισκέψεις στο μελισσοκομείο πρέπει να περιορίζονται σε επισκέψεις όπου θα διαπιστωθεί η επάρκεια των τροφών και εάν π.χ. έχουν αναποδογυρίσει κυψέλες από τον αέρα ή αν η βροχή ή το χιόνι έχει δημιουργήσει προβλήματα κλπ.
Πρέπει να έχουμε φροντίσει το μελίσσι μας να ξεχειμωνιάσει έχοντας στη διάθεσή του επαρκείς ποσότητες τροφής (πλαίσια με μέλι). Αν ωστόσο κινδυνεύσει από λιμοκτονία το χειμώνα, θα πρέπει να τροφοδοτηθεί με επιπλέον μέλι. Το μέλι δίνεται είτε με α) κηρήθρες με σφραγισμένο μέλι (τα σφραγισμένα κελιά απολεπίζονται πριν δοθούν τα πλαίσια στο μελίσσι) είτε με β) κρυσταλλωμένο μέλι (τοποθετείται ανάποδα πάνω ακριβώς από τη μελισσόσφαιρα σε τροφοδότες), ή θα μπορούσαμε να βάλουμε το μέλι σε κάποιο δοχείο, και να κάνουμε κάποιες μικρές τρύπες στο κάτω μέρος, και να το τοποθετήσουμε πάνω από τους κηρηθροφορείς). Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι οι μέλισσες για να διαλύσουν την τροφή ή τους κρυστάλλους μελιού χρειάζεται να έχουν στη διάθεσή τους νερό.
Το μέλι είναι η φυσική ιδιοπαραγόμενη τροφή της μέλισσας, γι’ αυτό και πλεονεκτεί σε σχέση με τις άλλες ζαχαρούχες τροφές. Αν και η τροφοδότηση με μέλι μπορεί να θεωρηθεί ως αντιοικονομικό μέτρο, ωστόσο είναι η καλύτερη λύση σε καταστάσεις «έκτακτης ανάγκης». Βέβαια, είναι αυτονόητο ότι τα μέλια τροφοδοσίας πρέπει να είναι γνωστής προέλευσης, δηλαδή δικά μας μέλια από υγιή μελίσσια, για να μη μεταδώσουμε ασθένειες στο μελισσοκομείο μας. Το κρυσταλλωμένο μέλι είναι πιθανό να προκαλέσει δυσεντερίες.
Το χειμώνα δεν τροφοδοτούμε με σιρόπι, γιατί αυξάνουμε την υγρασία στην κυψέλη και ευνοούμε την ανάπτυξη ασθενειών. Επιπλέον, το σιρόπι μπορεί να ξινίσει και να προκαλέσει δυσεντερίες. Σοβαρό πρόβλημα μπορεί να δημιουργηθεί και γιατί το σιρόπι λειτουργεί διεγερτικά ως προς την ανάπτυξη του μελισσιού. Οι μέλισσες «ξεγελιούνται», ιδιαίτερα σαν αυτές τις μέρες που η θερμοκρασία αυξάνεται λίγο, ή π.χ. αλκυονίδες ημέρες, βγαίνουν προς συλλογή νέκταρος, αλλά τελικά δεν καταφέρνουν να επιστρέψουν στην κυψέλη, ειδικά τις πρωινές και απογευματινές ώρες που υπάρχει ηλιοφάνεια αλλά η θερμοκρασία του αέρα είναι χαμηλή.
Επίσης, η εποχή αυτή είναι κατάλληλη για τροφοδότηση με ζαχαροζύμαρο, και για την αντιμετώπιση ασθενειών, γιατί δεν νοθεύουμε και δεν ρυπαίνουμε το μέλι με κατάλοιπα σκευασμάτων. Ιδιαίτερα για τη βαρρόα, στις περιοχές που δεν υπάρχει γόνος κάθε αντιμετώπιση με εγκεκριμένο σκεύασμα είναι πιο αποτελεσματική, αν ακολουθηθούν όλες οι υπόλοιπες οδηγίες χρήσης του φαρμάκου. Ας μη ξεχνάμε, ότι μέρος της ζωής της η βαρρόα την περνάει μέσα στα σφραγισμένα κελιά του γόνου και άρα εκεί δεν μπορεί να τη «βρει» και να την εξοντώσει κανένα φάρμακο. Έτσι, λοιπόν δεν έχει κανένα νόημα να προσπαθούμε να απαλλαγούμε από τη βαρρόα όταν το μελίσσι έχει γόνο και άρα κρυμμένα μέσα στα σφραγισμένα κελιά πολλά ακάρεα, που το οποιοδήποτε φάρμακο δεν θα επηρεάσει. Βέβαια, ούτε λόγος για «προληπτικές» επεμβάσεις.
Είναι καιρός να αρχίσουμε να οργανώνουμε το σχέδιο διαχείρισης της μελισσοκομικής μας εκμετάλλευσης για τη χρονιά που έρχεται. Το πρόγραμμα αυτό εξαρτάται τόσο από τη μελισσοκομική παράδοση της περιοχής, όσο και από τη ζήτηση της αγοράς, το διαθέσιμο κεφάλαιο του κάθε μελισσοκόμου σε χρόνο και σε χρήμα, αλλά και τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν και συνεπώς και τις διαθέσιμες ανθοφορίες. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο τόσο το σχέδιο διαχείρισης όσο και οι εργασίες μας να καταγράφονται σε ένα αρχείο, ένα είδος μελισσοκομικού ημερολογίου.
Είναι ένας τρόπος να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να μπορούμε να παρακολουθήσουμε την πορεία της εκμετάλλευσής μας σε βάθος χρόνου.
Στα πλαίσια του σχεδίου διαχείρισης της μελισσοκομικής εκμετάλλευσης θα πρέπει να σχεδιαστούν και οι πρώτες μεταφορές του χρόνου στις διαθέσιμες ανθοφορίες.
Ανθοφορίες- μελιτοφορίες: αμυγδαλιά, μουσμουλιά, δενδρολίβανο, ρείκι, οξαλίδα (ξινήθρα), φουντουκιά,
Αμυγδαλιά: από τα τέλη Ιανουαρίου ξεκινά η ανθοφορία των πρώιμων ποικιλιών της αμυγδαλιάς, που με τη γύρη της θα δώσει το πρώτο ερέθισμα στις μέλισσες για εκτροφή γόνου και με το νέκταρ της θα βοηθήσει στην ανάπτυξη του μελισσιού. Συνήθως, δεν αποθηκεύεται μέλι αμυγδαλιάς, αφού η τροφή που συλλέγεται από το μελίσσι αυτή την εποχή χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη. Το περίσσευμα σε μέλι θα έρθει αργότερα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κατά το διάστημα αυτό ξεκινούν και οι ψεκασμοί των αμυγδαλεώνων με ποικίλα φυτοπροστατευτικά σκευάσματα και έτσι πρέπει τα μελίσσια να μετακινηθούν έγκαιρα μετά την εκμετάλλευση της ανθοφορίας, ώστε να αποφευχθεί η δηλητηρίαση των μελισσών αλλά κυρίως η ρύπανση των προϊόντων της μέλισσας.
Μουσμουλιά :ανθίζει το χειμώνα.
Φουντουκιά: δίνει άφθονη γύρη.
Ανοιξιάτικο ρείκι : η ανθοφορία ξεκινά νωρίς το Φεβρουάριο. Αν τα μελίσσια μείνουν περιορισμένα, λόγω καιρού, όταν βρίσκονται στο ρείκι, μπορεί να παρουσιάσουν δυσεντερίες.
Δενδρολίβανο: η άνθιση επεκτείνεται από Σεπτέμβριο ως μέσα Μαΐου. Δίνει μεγάλη ποσότητα και καλής ποιότητας μέλι. Οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες δεν επηρεάζουν την ανθοφορία του. Πρέπει να διαδοθεί σε περιοχές όπου ξεχειμωνιάζουν μελίσσια και να χρησιμοποιηθεί στις φυτοκαλύψεις δημόσιων εκτάσεων, αφού είναι και εξαιρετικά ανθεκτικό ως φυτό.
Οξαλίδα (ξυνάκι, ξυνήθρα): οι μέλισσες το προτιμούν κυρίως πρωινές ώρες. Η ανθοφορία ξεκινά από τα μέσα του χειμώνα και βοηθά στη γρήγορη ανάπτυξη των μελισσιών, λόγω της άφθονης γύρης που δίνει.
Αγαπητοί φίλοι της μέλισσας και της μελισσοκομικής τέχνης, σας εύχομαι καλή μελισσοκομική χρονιά!

Έχω ένα προαίσθημα πως θα είναι από τις καλύτερες!
Υγεία και καλή δύναμη σε όλους!

Το κορίτσι που άφησε άφωνο τον κόσμο για πέντε λεπτά

ΤΟ ΡΟΔΙ, Ο καρπός της ζωής και της καλοτυχίας

Το ρόδι ένα φρούτο εντυπωσιακό σε σχήμα μήλου, κοκκινόχρυση φλούδα και ένα μεγάλο κάλυκα στην κορυφή που μοιάζει με κορόνα, θεωρείται παραδοσιακά το φρούτο που φέρνει καλοτυχία και αφθονία αγαθών στο σπίτι μας.
Η ροδιά παρουσιάζεται ως το παλαιότερο καλλιεργημένο καρποφόρο δέντρο. Πρωτοεμφανίστηκε στην περιοχή μεταξύ του Ιράν και της βόρειας Ινδίας και έχει καλλιεργηθεί από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου μέχρι την Ινδία. Η ροδιά είναι ένας φυλλοβόλος θάμνος που μπορεί να αναπτυχθεί μέχρι 3-4 μ. ύψος. Τα φύλλα είναι γυαλιστερά και έχουν μήκος 8 εκατοστά. Οι ροδιές έχουν πορτοκαλοκίτρινα λουλούδια σε σχήμα τρομπέτας με πτυχωτά πέταλα. Τα άνθη έχουν μήκος 5 εκατοστά, είναι συχνά διπλά και ανθίζουν για μεγάλο διάστημα το καλοκαίρι. Τα φρούτα είναι σφαιρικά και γυαλιστερά κοκκινωπά ή κιτρινωπά όταν ωριμάσουν, γεμάτα με τραγανούς σπόρους. Για να καταναλώσουμε ένα ρόδι χρειάζεται μια σχετική προσπάθεια, αφού πρέπει να βγάλουμε κάθε σπόρο χωριστά. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που συνήθως προτιμάται η κατανάλωση του στην μορφή του χυμού.
• Από την αρχαιότητα, το ρόδι είχε μια ιδιαίτερη θέση στις αντιλήψεις, στη διατροφή και αντιμετώπιση των ασθενειών. Στην αρχαία Ελλάδα όπως και σήμερα, το ρόδι θεωρείται το φρούτο της γονιμότητας. Στις θεραπευτικές ιδιότητες του ροδιού αναφέρεται άλλωστε και ο Όμηρος, ο Θεόφραστος, ο Διοσκουρίδης και ο Πλίνιος, ο οποίος μάλιστα αναφέρει τα ρόδια της Καρχηδόνας σαν την καλύτερη ποικιλία της εποχής του. Ακόμη και στη μακρινή Κίνα, το ρόδι καταναλώνεται από τους νιόπαντρους, την πρώτη μέρα του γάμου τους για να ευλογηθεί ο γάμος τους. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έθαβαν τους νεκρούς τους μαζί με ρόδια. Ο προφήτης Μωάμεθ έλεγε στους πιστούς του, να καταναλώνουν ρόδια επειδή αυτά θα μπορούσαν να τους απαλλάσσουν από πολλά κακά της ανθρώπινης φύσης. Στη Μέση Ανατολή, τα ρόδια χρησιμοποιούνταν για πολλές παθήσεις όπως αιμορροΐδες, αμυγδαλίτιδα, επιπεφυκίτιδα, ακόμη και για τη φαλάκρα. Τα παραδείγματα που δείχνουν ότι σε διάφορους πολιτισμούς, τα ρόδια απολάμβαναν ιδιαίτερης εκτίμησης είναι πολλά. Σήμερα η σύγχρονη επιστήμη δείχνει ότι η σοφία των αρχαίων, είχε γερές βάσεις.
• Ο καρπός ροδιού είναι ιδιαίτερα χαμηλός θερμιδικά (68 θερμίδες σε 100 γρ. καρπού) και ιδιαίτερα πλούσιος σε υδατάνθρακες και κάλιο. Το κάλιο είναι το πρώτο σε περιεκτικότητα μέταλλο του ενδοκυττάριου χώρου. Είναι ο σημαντικότερος παράγοντας ρύθμισης του όγκου των ενδοκυττάριων υγρών καθώς και της οξεοβασικής ισορροπίας στα κύτταρα ενώ επηρεάζει και την σύσπαση των λείων μυϊκών ινών και έτσι είναι απαραίτητο για την διατήρηση του καρδιακού παλμού.
• Χρόνια κλινικών ερευνών, έδειξαν πως υπάρχουν πολλοί λόγοι για να καταναλώνουμε ρόδι και πιο συγκεκριμένα τον χυμό του. Το υψηλό επίπεδο των αντιοξειδωτικών στον χυμό ροδιού, και ιδιαίτερα ανθοκυανινών, τανινών και πολυφαινολών, έχει φανεί πως προστατεύει από την δημιουργία αθηρωμάτωσης των αρτηριών και κατ’ επέκταση από καρδιαγγειακά νοσήματα.
• Επιπλέον, ο χυμός του ροδιού έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα πολυφαινολών από ότι το κόκκινο κρασί, το πράσινο τσάι ή το χυμό πορτοκαλιού. Τα αποτελέσματα αυτά, φάνηκαν σε κλινική έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2002, σύμφωνα με την οποία οι πολυφαινόλες του ροδιού είχαν ισχυρή δράση στην προστασία των LDL λιποπρωτεϊνών από την οξείδωση τους. Το στοιχείο αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό από την στιγμή που οι οξειδωμένες LDL συντελούν στην δημιουργία αθηρωμάτωσης των αρτηριών.
• Σε πιλοτική έρευνα, η οποία εξέτασε 19 ηλικιωμένα άτομα, στους οποίους είχε διεγνώσθη αθηροσκλήρωση, φάνηκε πως τα άτομα που κατανάλωναν χυμό ροδιού σε σχέση με εκείνους που δεν κατανάλωναν, είχαν βελτίωση έως και 30% στο μέγεθος της αθηρωματικής τους πλάκας στην καρωτίδα.
• Σημαντική φαίνεται να είναι και η δράση του ροδιού στην μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Η αυξημένη αρτηριακή πίεση αυξάνει τις πιθανότητες για ένα καρδιακό επεισόδιο. Έτσι, έχει αποδειχτεί πως η καθημερινή κατανάλωση ροδιού μειώνει την διαστολική πίεση έως και 36% ενώ την συστολική μέχρι και 5%. Οι ιδιότητες αυτές, σε συνδυασμό με την χαμηλή περιεκτικότητα του ροδιού σε νάτριο και υψηλή σε κάλλιο είναι ιδιαίτερα ευεργετικές σε υπερτασικούς ασθενείς που λαμβάνουν διουρητικά φάρμακα και έτσι έχουν αυξημένες απώλειες καλίου μέσω των ούρων. Όμως, σε άτομα που έχουν χρόνια νεφρική ανεπάρκεια λόγω αυξημένης περιεκτικότητας σε κάλλιο, το ρόδι θα πρέπει να αποφεύγεται.
• Εν κατακλείδι, το ρόδι δεν είναι μόνο για να το σπάμε στο κατώφλι την Πρωτοχρονιά αλλά αποτελεί μια πραγματική τράπεζα αντιοξειδωτικών που μπορεί να μας εξασφαλίσει πρόληψη για πολλές παθήσεις.
Καλλιέργεια ροδιάς Η τεχνική της καλλιέργειας της Ροδιάς δεν είναι διαδεδομένη στην Ελληνική επικράτεια και μέχρι πριν από το 2006 αποτελούσε μυστήριο για τον Έλληνα παραγωγό και γεωπόνο.
Η φύτευση γίνεται τοποθετώντας φυτό από φυτό ανά 2μ. και γραμμή από γραμμή ανά 6μ.
Σε κάθε γραμμή φύτευσης υπάρχουν δύο σταλακτηφόροι σωλήνες για σωστή άρδευση, λίπανση και ανάπτυξη του ριζικού συστήματος.Η σωστή άρδευση είναι από τους κυριότερους παράγοντες για καρπούς υψηλής ποιότητας.
Το σύστημα στήριξης (πάσσαλοι) είναι μόνιμο.
Το κλάδεμα είναι τύπου κυπέλλου.
Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται γρήγορη παραγωγή σε 2-3 χρόνια και υψηλές αποδόσεις.
Τον δεύτερο χρόνο από τη φύτευση, διαμορφώνουμε το δέντρο σε μορφή κυπέλλου.
Κλάδεμα καρποφορίας με την αυστηρή έννοια του όρου δεν υπάρχει, παρά μόνο καθάρισμα του δέντρου από λαίμαργους βλαστούς, τα παραρίζια, παραφυάδες κ.λ.π. με σκοπό τον καλύτερο αερισμό του δέντρου και τον καλύτερο φωτισμό του. Η εργασία αυτή γίνεται σε όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Για καλή ποιότητα καρπού είναι επιθυμητό σχολαστικό αραίωμα των καρπών. Τα ρόδια ανθίζουν σε ομάδες δύο, τριών και τεσσάρων ανθέων τα οποία, αν καρποδέσουν όλα, αφήνουμε μόνο ένα.
Η καλλιέργεια της ροδιάς βασίζεται στην συμβολαιακή γεωργία.

πηγή: www.rodihellas.gr